Het weer is wisselvallig geweest, maar als de zon schijnt is het heerlijk buiten. 

Het gras moest ik al voor de 2e keer maaien en omdat mijn vriendin er was kon ze een foto maken toen ik daar mee bezig was. Je kunt haast niet zien dat ik het ben. Ik heb een dik vest aan omdat er een koude wind stond en omdat de zon scheen moest ik een hoed op. Tijdens het maaien zat mijn vriendin in de zon en uit de wind en droeg een korte broek en een t-shirt met korte mouwen. Wat een verschil. 

Zaterdag 13 april moest mijn vriendin haar spullen weer inpakken voor haar vertrek de volgende dag naar huis. Gelukkig was het prachtig weer en kon ze haar auto met droog weer inpakken, het vakantiehuis schoonmaken en ook nog genieten van de zon. Haar hondje heeft ook nog lekker kunnen rennen over het terrein. Die dag heeft ze nog uitgebreid de route moeten bestuderen en noteren omdat haar navigatie het niet meer deed. De navigatie kon geen contact maken met de satelliet. Een paar week geleden had ik dat probleem ook al. De volgende dag is ze om 7 uur vertrokken met de route beschrijving op het dashboard geplakt en de kaarten naast haar op de stoel. Het is wel erg lastig als je een reis van 1200 km moet afleggen zonder navigatie. Vooral met al die grote steden waar je door heen moet. 's Avonds om 21.00 uur was ze thuis. Ik was blij te horen dat ze goed was aangekomen en ik ben trots op haar. 

Ik ben weer een stukje verder met de muur in de buitenkeuken. Bij de afvoerpijp van de kachel heb ik een plateau gemaakt en de voegen tussen de stenen dicht gevoegd maar nog niet afgevoegd. Nu al die gaten tussen de stenen weg zijn lijkt het al mooier. Binnenkort hoop ik alles te kunnen afvoegen met wit cement. Daarna wil ik ook nog een windscherm ophangen. Ook heb ik inmiddels een nieuw zitje gekocht voor in de buitenkeuken. Ook dat heb ik in elkaar gezet. Het staat niet alleen leuk maar zit ook nog lekker. En als we wel een keer daar willen eten aan tafel dan pak je het zo op en kan er een tafel met stoelen worden neergezet. En de muur die ik nu aan het maken ben kan als bank fungeren.

De houten tafel die ik aan het maken ben voor boven op mijn terras, heb ik geschuurd. En de lak heb ik inmiddels al in huis. Ook dat vordert gestaag.

Maandag 15 april had mijn zus een afspraak bij het Radiologisch Centrum In Ussel om een foto van haar schouderprothese te laten maken. Dat moest omdat ze 30 april voor controle moet naar de chirurg in Brive la Gaillard. 

En daarna hebben we een aantal boodschappen gedaan bij verschillende winkels.

Nadat ik zakken met potaarde had gekocht, kon ik de plantjes die ik van mijn vriendin had gekregen in de bakken zetten.

Ik ben daar een hele middag mee bezig geweest. En als alle bakken weer mooi gevuld zijn en op hun plek staan staat het weer leuker. En nu moeten de bloemetjes nog gaan bloeien.

Donderdag kreeg mijn zus het resultaat van de radiofoto's binnen. Pas toen keek ze ook naar de foto's die we direct hadden meegekregen. Ze schrok enorm omdat ze toen pas zag dat de kop van haar schouderprothese was geknapt. Ze had wel wat horen knappen, maar ja door haar artrose door haar hele lijf knapt er wel vaker wat, dus was ze niet ongerust. Wel kreeg ze meer pijn aan haar arm. En omdat er al een afspraak met de chirurg stond hadden we zo iets doe maar rustig aan met je arm. Totdat we die foto zagen. Hoe dit heeft kunnen gebeuren begrijpen we niet omdat ze niet is gevallen. Ik heb in overleg met mijn zus toch maar het ziekenhuis gebeld om te overleggen wat we moeten doen. We moesten direct komen en ons melden bij de eerste hulp (Urgence). Mijn zus heeft een tas gepakt voor het geval dat ze daar moest blijven en daarna zijn we daar heen gereden. Een rit van 2 uur. De arts daar heeft direct contact opgenomen met de assistente van de chirurg, omdat hij vond dat de chirurg dit zelf moest zien. Helaas was de chirurg op vakantie en is hij dinsdag na Pasen pas weer terug. De arts vond wel dat mijn zus z.s.m. moet worden geopereerd en hij heeft haar het advies gegeven om haar arm zo min mogelijk te gebruiken. Na een nieuwe afspraak voor komende dinsdag te hebben gemaakt konden we onverrichter zake weer naar huis. Dinsdag wil ik eerst met de chirurg bellen en overleggen wanneer ze opnieuw kan worden geopereerd. En als hij vindt dat ze direct moet komen kunnen we alsnog in de auto stappen en er heen rijden.

Dit is een hele vieze tegenvaller voor mijn zus. Weer een operatie en weer moeten herstellen. Het ging net zo goed met haar. 

En voor mij staan voorlopig alle bezigheden op hold om haar te kunnen helpen en bij te staan in wat er nu weer staat te gebeuren.

Zaterdagmiddag hebben we een uur lang noodweer gehad. Onweer, een stortbui van hagel en regen en harde windvlagen. De weg naast mijn huis leek wel een rivier. Gelukkig woon ik op een heuvel en loopt alle water naar beneden. Alhoewel de grond erg droog is en wel wat water kan gebruiken.

 

Na die bui zijn mijn zus en ik naar Neuvic geweest om de medicatie van de komende maand voor mijn zus op te halen. Die moeten we namelijk meenemen als ze wordt opgenomen. En daarna hebben we samen een heerlijk Paulaner biertje bij de bar gedronken. Dat hadden we wel verdiend. Pffff en proost.