Het weer is nu wisselvallig, af en toe een sneeuwbui, wat regen, een gure koude wind, maar vandaag is het 5 graden, grijs maar wel droog.

Ik vindt het wel fijn dat de feestdagen weer voorbij zijn. December is bij uitstek een maand van familie bijeenkomsten en gezelligheid. Als je alleen woont is dat toch anders. Ik hoor van andere alleenstaanden hetzelfde. En nu weer verder met de gewone bezigheden. De kerstspullen heb ik 6 januari al weer opgeruimd, want al die versieringen zijn leuk voor even,  maar maken de kamer ook erg vol. Ik wilde weer rust en ruimte in mijn huis.

Inmiddels hoef ik niet meer dagelijks naar mijn zus. Ik heb een aanhanger vol met stookhout bij haar op het terras gelegd, naast de voordeur. Ze kan nu zelf ieder keer een paar blokjes hout pakken. En als ik met haar naar de Fysiotherapeut moet, zorg ik ervoor dat ik weer een flinke stapel hout naast de kachel leg, zodat ze even vooruit kan. Haar herstel gaat goed en vanaf volgende week mag ze weer zelf gaan bewegen met haar arm, maar wel met kleine stapjes.

Nu ik weer wat meer tijd voor mijzelf heb, komt er ook meer uit mijn handen en ben ik ook minder moe.

Ik heb voor mijn buurvrouw vitrage genaaid voor haar nieuwe ramen. en ik ben begonnen aan een nieuwe quilt. Toen ik de blokken aan het snijden was bleek ik niet voldoende stof te hebben. Ik had net op de naaiclub gehoord dat er in Mauriac, 30km hiervandaan, een winkel is die ook mooie katoenen stoffen verkoopt. Ik heb daar een paar prachtige stofjes gevonden en kan nu dus weer verder. Inmiddels heb ik vele blokken gesneden en op kleur gelegd zodat ik ze nu in elkaar kan naaien. Ik heb er echt zin in om hier mee bezig te zijn. Spelen met de gekleurde stofjes en iets nieuws creëren.

Er is een vriendin van mij, een middag, op visite geweest. We hebben samen bij mij boven in de zon gezeten. Zij met haar spinnewiel en ik met mijn breipennen. Met een kop koffie erbij en natuurlijk lekker kletsen. Erg gezellig en voor herhaling vatbaar.

Nu na de feestdagen zijn mijn clubjes ook weer begonnen. Ik ben naar de kapper geweest. Als ik nu in de spiegel kijk zie ik er weer jonger uit. Ik hoefde dit keer niets te betalen omdat mijn stempelkaart vol was. Toch wel aardig zo'n cadeautje. En voor het eerst sinds weken ben ik samen met mijn zus weer een biertje wezen drinken bij bar/restaurant Chez Lisa. Op vrijdagavond komen daar ook andere Nederlanders, zodat ook mijn zus wat aanspraak heeft.

Zaterdag 12 januari is de verjaardag van mijn middelste kleindochter. 's Morgens heb ik haar gefeliciteerd en beloofd dat wij de volgende dag zouden skypen. 

De Gemeente Sérandon had die dag een Nieuwjaarsborrel georganiseerd. Ik ben er samen met mijn zus heen gegaan. Er waren daar vele bekenden. Met een hapje en een drankje erbij was het erg gezellig. 

Zondags heb ik zoals beloofd met mijn kleindochter geskypt. Ze had nu alle tijd om over haar verjaardag te vertellen en natuurlijk moest ik alle cadeautjes zien. Na een half uur was de volgende aan de beurt. Mijn jongste kleindochter.

Ik vroeg of ze de taart ook lekker vond die haar mama had gemaakt voor haar zus. Ze zei: "Ja wel, maar de bakkersroom die er in zat was niet zoet genoeg maar die eetbare klei die er op zat was wel erg lekker". 20 minuten later was mijn kleinzoon aan de beurt. Al met al ben je zo ruim een uur verder en lijkt het net of je weer even bij ze bent.