t/m week 53

t/m week 53

Er is veel gebeurt in 2020. 
In het voorjaar heb ik samen met mijn zus een aantal klussen gerealiseerd. Eindelijk is het nieuwe naambord van Farniente Monange geplaatst. De palen van het hekwerk naast het terras van het vakantiehuis waren verrot en zijn vervangen. De plantenbak waar de palen aan vast stonden is verwijderd zodat er meer ruimte is ontstaan op het terras.
Ook zijn er nieuwe klimplanten tegenaan gepoot met kleur en geur. Ik hoop dat binnen een paar jaar het hekwerk vol is gegroeit. We hebben samen een muur behangen en een lekkende wc gerepareerd in mijn huis. Ook heb ik nieuwe tuinmeubelen kunnen aanschaffen omdat een winkel bij mij in de buurt een verbouwings opruiming had. Alles ging weg met 70% korting. Ik heb een nieuwe eethoek gekocht voor op het terras van het vakantiehuis  en voor op mijn eigen terras. En ook nog een tafel voor in de buitenkeuken. Daarna heb ik alle lelijke tuinmeubelen naar de stort gebracht. Ik ben erg tevreden hoe mooi het is geworden.
Mijn zus heeft een paar maanden bij mij in het vakantiehuis gewoont omdat haar huis was verkocht. We zijn een tijdje samen bezig geweest om haar huis leeg te halen. En toen het huis bijna leeg was begon de lock-down door het Corona virus. We konden geen kant op en alle winkels waren dicht behalve de noodzakelijke winkels. En als we boodschappen moesten doen, of naar een huisarts, moesten we een formulier bij ons hebben om te verantwoorden waarom we onderweg waren. En uiteraard moesten we vanaf het begin een mondkapje dragen en onze handen ontsmetten. Mijn zus heeft in die tijd veel gepuzzeld en ik heb vele mondkapjes gemaakt voor familie en vrienden. 
Tijdens de lockdown kwamen alle activiteiten van de makelaar en de notaris stil te liggen. Dat was erg frustrerend omdat mijn zus z.s.m. naar Nederland terug wilde. Ze had daar zelfs al een apartement besproken. Na 6 weken lock-down moest de notaris allerlei extra documenten hebbben voor de verkoop van haar huis, omdat ze weer terug ging Nederland. En alle Nederlandse documenten moesten worden vertaald in het Frans. Alles bij elkaar heeft het veel werk, stress en tijd gekost. 
Eindelijk na een half jaar kon mijn zus op 17 juli het verkoop contract  tekenen. Ik heb mijn zus verhuist naar Nederland met de camper die tot de nok toe vol zat. Terwijl ik in Nederland was heeft mijn jongere broer samen met zijn vrouw, mijn taak als gastvrouw voor mijn gasten, overgenomen. Toen ik mijn dochter belde dat ik 19 juli bij hun kon zijn voor een week, begon mijn kleinzoon te juichen. Joepie oma is er op mijn verjaardag voor het eerst in 10 jaar.
Bij aankomst van het apartement van mijn zus stond er 4 man klaar om de camper leeg te halen. Maar door de corona hadden we een systeem bedacht. Ik blijf in de camper om alles aan mijn zus te geven die het daarna weer aan de familie kon doorgeven. Zo zat er een buffer tussen mij en de anderen. Na een half uur was de camper leeg. En na een handzoen aan iedereen die geholpen had, ben ik doorgereden, nog 1,5 uur, naar mijn dochter. 
Moe, voldaan en erg opgelucht heb ik een heerlijke week gehad bij mijn dochter en haar gezin. Ook in Nederland heb ik in elke winkel een mondkapje gedragen en was verbaasd hoe nochalant men daar met de corona omging. 
Na een week moest ik weer naar huis omdat voor mij het gastenseizoen in volle gang was. 
Bij thuiskomst zei mijn broer: " ik heb nog nooit zo'n zware vakantiebaan gehad. s'Morgens het zwembad schoonmaken en controleren en verder lekker in de zon zitten. Want jou gasten gaan hun eigen gang wel".  Ik ben blij dat tijdens mijn afwezigheid alles goed is gegaan. Na een aantal dagen samen moesten ook zij weer terug naar huis. 
Ik heb een goede zomer gehad met de verhuur van mijn vakantiehuis. En ondanks dat je afstand van elkaar moest houden is het een gezellige zomer geweest. Mede door het schitterende weer konden we constant buiten zijn en genieten.
Eind augustus zijn vrienden van mij getrouwd. Met een kleine groep hebben ze hun huwelijk gevierd in eigen tuin.
En met gepaste afstand tijdens de ceremonie en het buffet hebben ze een geweldige dag gehad. We zijn een aantal dagen druk geweest met het opbouwen, afbreken en vooral de restantjes opeten van hun huwelijksdag.

Na de zomerperiode heb ik een aantal weken nodig gehad om alle stress van het laatste jaar te verwerken. Stukje bij beetje begon ik weer energie te krijgen en begonnen er weer allerlei ideeën in mijn hoofd te komen. 
En toen kwam de 2e lock-down van 4 weken.
Gelukkig heb ik een groot terrein en 2 huizen. Ik heb nog genoeg te doen.
Eindelijk heb ik de tegeltjes, achter mijn kachelpijp, aan de muur geplakt en gevoegd. Stukje bij beetje wordt het steeds mooier in mijn eigen huis. Ik heb nieuwe gordijnen genaaid en ik heb een aantal quilts afgemaakt. Tussen de regenbuien door heb ik vele hazelnoten en walnoten verzameld. Heerlijk gezond voor de winter.
Ik ben begonnen met het maken van verhoogde groentebakken. 3 heb ik er inmiddels klaar. En die groenteplenten hebben water nodig. Dus moest ik ook een systeem bedenken en maken om regenwater van het vakantiehuis op te kunnen vangen. Veel materiaal was al aanwezig. Ik moest een geul graven in de oprit met een pikhouweel. Wij hebben hier meer steen dan grond. Pff. Elke dag een beetje graven, dan kom je er vanzelf. Daarna heb ik een systeem van oude regenpijpen en dakgoten gemaakt. Om uiteindelijk uit te komen in de eerste opvangbak aan het eind van de muur. En aangezien ik hier op een berg woon is er niets waterpas en moet alles op maat worden gemaakt. Uiteindelijk komt het water in drie bakken terecht en kan ik 1800 liter regenwater opvangen. De laatste bak van 1500 liter moest ook worden ingegegraven. Daar ben ik 3 dagen mee bezig geweest. Diezelfde nacht heeft het nog geregend en ik was dan ook erg benieuwd naar het resultaat. Alle drie bakken zaten tot de nok aan toe vol. Wat was ik trots op mijzelf. 
Die verhoogde groentebakken moesten ook worden gevuld met takken, houtblokken, bladeren en allles wat maar kan verteren. De bovendste 15 cm tuinaarde komt in het voorjaar uit zakken. Ik heb veel opvulling van de bakken uit de directe omgeving gehaald. Uiteraard met de trekker en de aanhanger. En ik heb oude koemest uit de weilanden van de buren gehaald En verdeeld over de bakken. Zo kost het wel veel tijd maar weinig geld. Daar houd ik van. Zoveel mogelijk hergebruik.
Ook heb ik een stookplaatst van een oude vrachtwagen velg gecreëerd vlak bij de buitenkeuken. Die velg heb ik in mijn vorige huis in Nederland ook veel gebruikt om een vuurtje te stoken.
Ik geniet van alles waar ik nu mee bezig ben. Ik geniet van het feit dat ik nu alleen ben zonder de zorg van mijn zus.
Ik geniet van de prachtige luchten die ik hier regelmatig zie. En van de echte winter die wij hier op dit moment hebben.
Sneeuw en zon. En dan bij het vuurtje tijdens de pauzes, een kop koffie en eten of een wijntje aan het eind van de dag. 
En tijdens de feestdagen waren we weer vrij om samen met vrienden iets te ondernemen. Uiteraard altijd met afstand. Want Corona willen we geen van allen hebben. En nu maar hopen dat na de vaccinatie, het gewone leven wat we zo missen, weer mag normaliseren.

Share by: