t/m week 45

t/m week 45

Zo'n herfst als nu heb ik in de 10 jaar die ik hier woon nog niet meegemaakt. Af en toe droog met een klein zonnetje en heel veeeeeel regen.

Restaurant Lisa in Sérandon wordt herbouwd. Het exterieur wordt in de oude staat hersteld en ze hoopt dat ze de indeling van de bar en het restaurant kan verbeteren. Ze is druk in gesprek hierover met een architect en de gemeente. De planning is dat het restaurant voor de zomer van 2020 weer open kan gaan. 
Of haar appartement dan ook al klaar is??? De tijd zal het leren.

Een vriend van mij heeft een huis gekocht met een grote schuur erbij. Zowel het huis als de schuur ligt vol met allerlei spullen. Ik help hem mee met het opruimen van de schuur. Om ruimte te creëren mocht ik oude planken en stookhout ophalen. Inmiddels heb ik daar 16 kub hout weggehaald. Stukje bij beetje begint het bij hem op te ruimen en de houthokken bij mij raken vol. En omdat ik een grasmaaier heb heeft hij mij gevraagd of ik bij hem wilde grasmaaien. Het huis is 1 km bij mij vandaan dus kan ik op de grasmaaier erheen rijden. Ik hoop nu het kouder wordt dat ik zowel bij hem als bij mij niet meer hoef te maaien. Als er weer een paar droge dagen komen moet het laatste hout bij mij nog kleiner worden gezaagd. Zowel met het halen als het verzagen van het hout probeert mijn zus mij zoveel mogelijk te helpen. Dat gaat sneller en is ook veel gezelliger. 
Tijdens een rit naar zijn huis heb ik een prachtige foto kunnen maken van de optrekkende mist boven de rivier de Dordogne. Ik heb daar een tijdje gestaan om van het prachtige plaatje te kunnen genieten. 
Nu we echt herfstweer hebben met veel regen ben ik binnen bezig met mijn hobby's: breien, quilten (patchwork), enz. De quilt die ik voor mij dochter heb gemaakt is af. Het label met de naam van de quilt, mijn naam en het jaartal is het laatste wat er op is gekomen. Een leuk cadeautje voor onder de kerstboom.
Ik ben nu bezig om 2 quilts af te gaan maken waar ik jaren geleden al mee ben begonnen. Een watercolor en een roos. Dit zijn eigen ontwerpen. En als ze klaar zijn komen ze aan de muur te hangen.
Aan mijn appelboom zaten veel lekkere zoete appels. Na ze te hebben verzameld in kratten ben ik begonnen met er appelmoes van te maken. De eerste lading heb ik inmiddels verwerkt in potten. Ik neem die potten mee als ik weer naar Nederland ga omdat mijn kleinkinderen er dol op zijn.
Ik heb vorige week weer koeien in mijn tuin gehad. In het voorjaar heeft mijn buurman de omheining met prikkeldraad gerepareerd. Helaas is dat niet goed gedaan want ik had deze week kalfjes in de tuin. Doordat er te veel ruimte tussen het prikkeldraad zat konden de kalfjes er met gemak tussendoor. Ik denk dat ze het gras bij mij lekkerder vonden want ik had ze op 1 dag wel 4 keer in mijn tuin. Na de 4e keer heeft de boer zijn koeien toch maar verplaatst naar een ander weiland. Tja hoezo wonen op het platteland. Het heeft wel iets.
We hebben met het feestcomité weer een avond georganiseerd met muziek en eten. De muziek was blues met veel volume en het eten was patat en gegrilde worst met een broodje. Gelukkig was het buiten droog en niet al te koud. Dus kon het eten buiten worden gebakken en geserveerd. Onze gasten vermaakten zich zowel binnen als buiten. Ondanks dat de opkomst niet veel was hebben we toch een gezellige avond gehad. Nadat de muziek om 2 uur 's nachts was gestopt hebben we alles nog opgeruimd en schoongemaakt. Om 3 uur lag ik eindelijk in mijn bed.
En we hebben op 31 oktober 's avonds voor de kinderen ¨Haloween¨ georganiseerd. De kinderen komen dan verkleed aan en na het uitdelen van de lampions gaan ze onder begeleiding door het dorp om snoep op te halen. 
Dit is te vergelijken met wat we in het noorden van Nederland kennen: 11 november. Dan gaan ouders met hun kinderen, met een eigen gemaakte lampion, langs de deuren om een liedje te zingen en om snoepgoed op te halen.
Na 1,5 uur was iedereen weer terug in de zaal en was er voor de kinderen wat te drinken met wat lekkers. En voor de ouders hadden we een drankje. Nadat iedereen was vertrokken hebben we met z'n vieren nog wat gegeten en gedronken bij één van de leden thuis. Voor ik daar heen ging heb ik bij mij gauw een paar frikandellen opgehaald en hebben we samen patat met frikandel gegeten. 
In het voorjaar is een zwaar verwaarloost poesje bij mij komen aanlopen. Zijn vacht zag er grauw uit, zijn ogen stonden triest en hij was erg bang. En omdat ik het niet kon aanzien dat hij er zo slecht aan toe was ben ik begonnen met hem eten te geven. Zienderogen knapte hij op. Inmiddels heeft hij een prachtige vacht, een dikke buik en sinds kort kan ik hem zelfs aaien. 2 keer per dag staat hij voor de deur om zijn maaltje te halen en wordt ik begroet met een miaauwtje. Slapen doet hij beneden in de cave waar ik een oud dekentje voor hem heb neergelegd. Ik heb hem sinds kort de naam ¨Donder¨ gegeven omdat hij, als hij de kans krijgt, bij mij naar binnen loopt en op de bank gaat liggen. 
En zo vermaak ik mij hier uitstekend op mijn prachtige plekje ¨Farniente Monange¨.


Share by: