Mijn hond Koda heb ik helaas moeten laten inslapen op maandagmorgen 11 juni. Koda is 14 jaar geworden.

De laatste 2 jaar begon ze al een aantal ouderdomskwalen te krijgen.

Vorige week woensdag heeft ze nog heerlijk met mij meegelopen met het grasmaaien zoals ze altijd deed.

Donderdag was ze moe, wilde niet meer eten, amper drinken en veel slapen. Tijdens het weekend werd het alleen maar erger. En heb in overleg met de dierenarts, gezien haar conditie, besloten om haar te laten inslapen. 

Koda is in mijn leven gekomen als pup toen ik het besluit nam om te emigreren naar Frankrijk.

Ze heeft mij veel liefde en plezier gegeven.

Veel aandacht gegeven en gevraagd.

We hebben samen ons nieuwe leven in een ander land opgebouwd.

Door haar enthousiasme en speelsheid heeft ze menig visite hondje en hun baasjes een fijne tijd bij ons gegeven.

Ze wist iedereen steeds weer te boeien om maar met haar te spelen.

Ze heeft ons tijdens klussen vaak geholpen van de wal in de sloot. Omdat ze overal een spel in zag.

Springen achter scheppen met zand aan.

Happen naar de houtsnippers als ik ergens stond te zagen.

Meehelpen met gleuven graven.

Altijd mee lopen als ik op de grasmaaier bezig was.

Onvermoeibaar met het spelen met een tennisbal die wij iedere keer weer moesten weggooien.

Spelen met andere hondjes die op visite waren.

Ze voelde aan als ik niet lekker in mijn vel zat en kwam dan troost bieden.

De 14 jaar dat ze in mijn leven is geweest ben ik heel dankbaar voor.

Koda ik heb je laten gaan in Liefde.